Arkadyjska panorama

Ktoś - kto wierzy, że Boga można spotkać w prostych rzeczach: w spracowanych dłoniach ogrodnika doglądającego winnicę, w płatkach słoneczników lekko drgających na wietrze czy w strumyku żywo wijącym się między kamieniami - dobrze zrobi wybierając tę wyprawę. Prosta pokora tego miejsca wręcz ujmuje swym dyskretnym wdziękiem. Męczennica Teodora, umierając za wiarę w tym oto miejscu, wypowiedziała prorocze słowa, które stały się ciałem: " O Chryste! Wybacz mym prześladowcom. Uczyń moje ciało świątynią, niech me włosy staną się drzewami a moja krew niech stanie się zdrojem wody." Chociaż minęły wieki ciągle tu stoi ukryta cicho pośród drzew mała kapliczka z dachu której wyrasta siedemnaście dorodnych drzew. Korzenie ukryte dziwnie w ścianach świątynia są niedostrzegalne dla pątników. Spod fundamentów kościółka tryska źródełko, które zamienia się w strumyk, wartko płynący w dół do morza. Wityna, niewielkie miasteczko leżące 1033 n.p.m. już w latach czterdziestych znane było jako uzdrowisko. Ogromną popularność zawdzięcza lasom okalającym osadę oraz źródłom górskim bogatym w różnorakie minerały. Cisza, czyste powietrze i wody zdrojowe przyciągają jak magnez spragnionych spokoju ateńczyków. Powrót do Aten malowniczym górskim szlakiem Arkadii. Na trasie malownicze miasta i wsie o charakterystycznej architekturze typowej dla regionu. Krótkie postoje na kawę lub obiad.